مقایسه ی سازگاری اجتماعی، خود نظم دهی و باورهای دینیِ زنان معتاد و عادی شهر ارومیه

سابقه و اهداف: اگرچه آمار دقیقی از میزان جمعیت زنان معتاد در کشور ما وجود ندارد؛ براساس برخی پژوهش ها، 6/9 درصد معتادان کشور را زنان تشکیل می دهند. وزارت بهداشت نیز در آمار خود از وجود یک زن معتاد به­ازای هر هشت مرد معتاد، گزارش می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم­دهی و باورهای دینی زنان معتاد و عادی شهر ارومیه است. مواد و روش ها: طرح این پژوهش، توصیفی از نوع علّی - مقایسه­یی است. جامعه­ی آماری پژوهش شامل همه­ی زنان معتاد مراجعه کننده به مرکزهای ترک اعتیاد و همه­ی زنان عادی شهر ارومیه در سال 94 - 95 است که از بین آنان 200 نفر (100 زن معتاد و 100 زن عادی)، بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس، انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش­نامه های سازگاری اجتماعی، خود­نظم­دهی و باورهای دینی استفاده شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (20- spss) و روش های آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیّری) تحلیل شده است. این پژوهش تمام موارد اخلاقی مرتبط را رعایت نموده است.    یافته ها: یافته ها نشان می­دهد بین میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم­دهی و باورهای دینی این دو گروه، تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p)؛ بدین صورت که سازگاری اجتماعی، خودنظم­دهی و باورهای دینی زنان عادی، بیشتر از زنان معتاد است. نتیجه گیری: بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که به­کارگیری تدابیری ویژه،­ برای افزایش میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم­دهی و باورهای دینی زنان معتاد، برای ترک اعتیاد و جلوگیری از بازگشت آنان، امری ضروری به نظر می رسد.